altmış yaşına gelmiş, işini gücünü oturtmuş, kendince bir siyasi görüşe iyiden iyiye adapte olmuş, içinde artık fırtınalar kopmayan; gençlere örnek olabilecek ya da olamayacak insanların da olduğunu, bunun yanında doksan yaşında hem geyik muhabbeti yapabilecek, hem gitar çalabilecek, hem de düşünen, eleştiren insanların da olduğunu, 16 yaşında olup laylaylom olmanın da, depresif olup ben farklıyım demenin de o yaşlara mahsus, yaşanması gereken bir özellik olduğunu hatırlatmak gerekirse, bütün bunların unutulması durumunda bir kırgınlıkla ortaya atılabilecek önerme.
