Kalabalığın içinde ağlayamazsın. Gözlerinin dolduğu anda yağmur başlar. Ne gözyaşlarının yağmurla karışması fark edilir ne de fark edenlerin umrunda olur o yaşlar. Kendi içselliğinde kaybolur, gözyaşı denizinde boğulursun. Yağmur sanki senin için yazılmış bir şarkıdır ve sen o şarkının görünmez melodisi. işte o anda anlarsın, kalabalığın içinde kaybolanın bedenin değil ruhun olduğunu ve o anda hissedersin umutsuzluğu...
