Bir süre sonra parmaklarım yorulur, sayfalar yetersiz gelmeye başlar. Dışa vurma ihtiyacı gitgide artarken, öfke, heyecan ya da mutluluk ne kalbine ne de sayfalara sığabilir. Yazarken huzurluyum ama yazarak da rahatlayamam. Ben daha çok hızlı hızlı konuşunca rahatlayanlardanım.
