Yabanci bilim adamları araştırma yapıyor ve inanmanın ısrarla söylüyorum yanlista olsa (ot,sap,gunes,inek)inanmanın kişiye sosyallik kattığını ileri sürüyor.bizimkiler inancsizligi savunuyor. Peygambere inanmanin komikliği sizde gulmeye sebebiyet verirken peygambere inanmanin manevi zenginligi bana huzurla beraber mutluluk veriyor. Kimseyi inançlarıyla yargılamak istemem ama inanan ya da inanmayan kesim olarak ayrışmak yerine hoşgörüyle birbirimizin inanç değerlerine saygı duyup kendi fikirlerimizi empoze etme çabası gütmeden asaglamadan hosgorsek dine ve kişilerin ideolojilerine saldırmadan nefret toplumu olma yolundan kurtulmazmiyiz?
