Geceye bir şarkı bırak anketine bununla katılmak isterim diyeceğim parça. De nedenini anlatmak uzun hikaye. Ekşi sözlüğe bu meselede uzak ara çekimiz. Bunun keyfiyle, bende bu şarkı için üçbeş bişii diyeyim dedim. 19 Nisan 1980 miş, ablam manitası Özcan ile pastanede buluşmaya beni alet ediyor. Pastane 2 katlı, üst kat elele tutuşanların, korka korka öpüşenlerin yeri. Ablası üst katta çocuklar için alt kısım ayarlanmış. Uyuz oluyorum mevzuya ve üstkata çıkan tahta merdivenleri kendimi averele bağlayıp yavaş yavaş çıkıyorum. O ne lan! Ablam ismini söylediğim çocukla öpüşüyor. Kafamı hızla köşedeki televizyona çeviriyorum. A ha bu şarkı, bu Ajda Pekkan. Sonra ben mezarlıklarda kertenkele avlıyorum. Bi serumdan lastik kurtarsam..
