Daha önce hissetmediğim kadar yalnız hissediyorum. Büyümek böyle bir şey sanırım. Etrafta binlerce insan var, her gün onlarca kişiyle iletişim kurmak zorunda kalıyoruz. Sevgilimiz mi var? Evet var belki de çok mutluyuz. Ama bir şey eksik. Kafayı yastığa koyduğun an şu an yanında kim olmalı diye düşündüğünde bir cevap bulamadığında, nefes alamadığında anlatacak kimse olmadığında, içindeki derdi kimse alıp çıkaramadığında ve bir yıl sonra bir yere bir kaç cümle yazma ihtiyacından dolayı sözlük denen bu alışması zor platforma kendini anlatmaya başladığında etrafında değil yüreğinde birileri olması gerektiğini anlıyorsun.
