sokratesten meşhur bir alıntıyla başlayalım. sorgulanmayan bir hayat yaşamaya değmez. ki kendisi bu uğurda canını vermiştir.
yaşamı sorgulamak derken şunu demek istiyorum. ben kimim , yaşamın anlamı ne ? bildiğim şeyleri nasıl bilebiliyorum gibi sorular sormak. burdan birey aile toplum dünya ve bir evren algısına varmak.
şimdi bi de yaşamını hiç sorgulamayan bir birey değil , çoğunluğu böyle bireylerden oluşan bir millet düşünelim. nasıl bir ulus haline geldiklerinin izini sürmeyi bırak, uğruna birbirlerine hayatı dar ettikleri dinin bilgisinden bile yoksun olsun. böyle bir topluluk ne tarihteki yerini görebilir, ne de geleceğine yön verebilir. çünkü politik felsefenin temel sorusu olan 'meşru otorite nedir?' sorusuna cevap aramaya çıkacak donanımı yoktur. dolayısıyla her zaman kendisini en rahat hissettiği onu değişim kaygısından kurtaran tutucu yöneticiler seçerler.
