Şu günler yaşadığım histir. Tüm günümü dolu dolu geçiriyorum sabah 9 da başladığım günü gece 11 de tamamlıyorum. Ordan oraya koşuşturmaca içinde geçen bir günde boş zamanım asla olmuyor. Ancak günün sonunda inanılmaz bir boşluk hissi yaşıyorum. Tüm yaşama sevincimi öldüren. içimdeki boşluk mutsuz olmama bile izin vermiyor. Bomboş yani hisler olmadan uyuyunca geçiyor. Keşke bir dakika bile durup düşünmeye vaktim olmasa diyorum.
