iki tip özlem vardır. Özleyenine acı çektiren özlem, hem ilkel hem vahşi hem de insanı yavaş yavaş bitiren bir özlem. Özleyeniyle özleyenin geçmişi arasında köprü kuran iftardan önceki son beş dakika gibi özlenene karşı duyulan açlıktan haz duyuran özlem. Dış faktörler ikisinde de çok benzerdir ama içeriyi yeterince olgunlaştıramayan herkes için değişir.
