bir keresinde arkadaşla randevulaşmıştık. Bizim evin oralara gelecekti. Yer yön problemi olan bir arkadaşımdı . O gün de bizim evin oralarda pazar vardı. Annem evde yoktu. Tam çıkacakken çıkamadım bir şey oldu kapıya bir baktım açılmıyor arkadaş deli oldum. Annemi arıyorum telefonu açmıyor. Kendi telefonumun da şarjı az kaldı. Evden çıkamadım bu gidişle. Arkadaşa evin yolunu tarif ettim. Anahtarı atayım da arkadan açmayı denesin diye çağırdım...Fırın olacak pazarın içinde dedim. Oralara yakın sora sora gel. Kızı bir kilometre ötedeki fırına göndermişler o sıcakta. Astımım tuttu diye mesaj attı, kız kayboldu. Kız beni kurtaracakken kendi kayboldu. Ortalık karıştı. Şarjım bitmeden çilingir çağırayım dedim internetten buldum çilingirci. Adam arabasıyla geldi anında kapıyı açtı yedek anahtarları verdi. O an telefon kapandı kimse bana ulaşamıyor. Derken o sıra annem merak etmiş bana ulaşamayınca ve bir de düşüp o an ayağını kırmış. ''Hayda!'' Çilingircinin benden 70 Türk lirası almasına mı yanayım annemden her türlü fırçayı yememe mi bilemedim. Dediği şey annemin : Kocaman kız oldunuz biriniz kayboldu birinize ulaşamıyorum.70 lira girdi şimdi. Arkadaşıma da : '' Kızım sen bilmediğin sokaklara niye giriyorsun? '' Çıkmaz sokaklara girmiş. * Yazışmalarımız şöyleydi : Caddeye çık otobüse bin geri dön. - Cadde yok burada.
