Osmanlılar,işgal altındaki cezayir ve tunus'tan ispanyolları, tripoli'den şovalyeleri çıkarmıştır. Böylelikle buraların erken dönemde batılılarca sömürgeleştirilmesini engellemiştir. Batılılar olmadı kendileri oldu diyorsanız, bugünkü latin amerika'ya bakınız, Hristyanlar ve ispanyolca konuşuyorlar.
Kızıldeniz'de ise aynı durum Portekizlilerle yaşanmıştır. ümit burnunu keşfeden portekizliler doğu Afrika'da üsler edinmiş hatta kızıldeniz içlerine girmiştir. (bakınız Kamaran Adası) Osmanlılar bu bölgeden portekizlileri uzaklaştırmış hatta bir dönem Hint Okyanusunda Portekizlilerle mücade etmiştir.
Daha yakın tarihte, ingilizlerle benzer mücadele Basra körfezinde ve Kızldeniz'de yaşanmıştır.
Fransızlar'ın sahra içinde yayılması engellenmek istenmiş ve buradaki Tuareg yöneticilerine kaymakamlık verilerek osmanlı devletine bağlanmıştır. (bakınız Reşade, Kavar)
Rus yayılmacılığına karşı mukavemet gösterilmek istenmişse de devletin içinde bulunduğu durum nedeniyle Orta Asya hanlıklarına yardımcı olunamamıştır.
Devletin zirve de olduğu dönemde somali Adal, Sumatra'da Açe, Orta Afrika'da Bornu sultanlığı gibi devletler desteklenmiştir.
1848'de Polonyalı ve Macar mültecilere kucak açılmıştır.
Balkanları soruyorsanız, Orada da Sırp devleti Bizans'ı yutmak üzereyken Osmanlılar devreye girmiştir. Rumeli'ye geçişleri de Bizans'a verilen askeri desteğin sonucudur. Kimse Balkanlarda birbirinin sınırlarının hukukuna çok dikkat eden devletler vardı ve Türkler bu düzeni bozdu diyemez. Balkanlar, her dönem Roma'nın işgalcilere karşı savunmak durumunda kaldığı karışık bir coğrafya olmuştur. Türkler gelmeden önce de Stefan Duşan liderliğindeki Sırplar büyük ölçüde bölgenin hakimi olmuşlardır.
Velhasılı kelam, baştan tarih mi öğreteyim, ölçülü olun.
