Şimdi düşününce eskiden ne çok şey yaparmışım. Bundan birkaç yıl öncesine kadar internetim yoktu. Bu yüzden zaman hiç geçmezdi. Ben de her şeyi yapmaya vakit bulabiliyordum. Günümüzde dıy olarak adlandırılan şeylerden yapardım, bulmaca çözerdim, televizyon izlerdim, resim yapardım, şiir- hikaye yazardım, sonra deyimler ve atasözleri sözlüğüne bakardım (ne kadar tuhaf bir çocuk olduğumu şu an farkettim.) O sözlükte ben umarım bacımdan bacım ölür acından diye bir atasözü bulmuştum çok hoşuma giden bir sözdü. Sonra akşam yatmadan önce biraz kitap okurdum. Tabi küçüktüm o zamanlar bu yüzden bu yaptıklarımı büyük ihtimalle şu an yapsam hiçbiri zevk vermez internetin yanında. internet yokken de en fazla kitap okurum. Memnuniyetsiz, hiçbir şeyden tat almayan bir insana dönüştüğümü görmek beni üzüyor.
