Hayatımdaki boşluklar ayın yüzeyinde bile yok. Yine de baş etmek istedim. Sevgi güzel şeymiş, benim için hep kötüydü ve neresinin güzel olduğunu görmek istiyordum. Güzel kılmak için uğraşacaktım . Uğraştım da. Neleri aştım kendi içimde aşamadığım, tek başıma yapamadığımı onunla yapmaya başlıyordum. Tam bu anda gidişi yıkım olurdu. Oldu da. Gitti mi bilmiyorum aslında burada ama bana sorarsanız çoktan gitti. Gelmem için çok bekledi ve ben geldiğimde gitti. Haksız ayrılık girsin literatüre. Ama olmadı. Sebepsiz mutsuzluk girdi yeniden. Zaman çok küçüktü, rahme yeni düşmüştü mutluluk, doğumda ölmek de neydi ?
Bizi biz kılmak için her şeye hazırdım, sen dur dedim öylece dur dedim ben hallederim dedim. Var mı böyle benimsemek?
Ilaçlar alacaktım, ilaçlara kendimi satacaktım. Yapma dedi ben varım. Ilaçlar aldım, ilaçlara kendimi sattım. Gözyaşlarım gözümde yandı, uyandım, gözyaşlarım gözümde dondu. Aşık olmayın, aşık olmayın arkadaşlar. Hormonlarınızın elinize kalem vermesine izin vermeyin. Bir sperm kadar küçüğüz. Döllenmeyin arkadaşlar.
