her ilkbahar sabahın dördünde kalkacaksın
gelincikler çapaklarını temizlerken;
güne gün ile ayaklanacaksın
gün, seni gecenin arkasında izlerken.
$üpheli bir $ahıs olarak ba$layacaksın ya$amaya,
a$k olmaya, me$k olmaya, me$gale olmaya
eğer bir ressamsan
tuvaline en koyu tonları atacaksın
eğer bir $airsen
kalbine en tuhaf balıkları kapatacaksın
eğer halksan,
mutlaka mapus yatacaksın
yüz sene
bin sene
yüz bin kilitli çene
gibi
eriye eriye
katlana katlana!
ama
her ilkbahar sabahın dördünde kalkacaksın
nazım için, nazım'ın sevdası için
önce kadınlar ve çocuklar kurtulacak
adamlar burada kalacak emirdir
güne$e akında at olmak
il olmak
gerekirse rezil olmak için!
yaz bunu bir kenara yoksa unutacaksın
ne demi$ti hayat: ne istemi$ti dava:
her ilkbahar sabahın dördünde kalkacaksın