av ile babanne mutfakta yemek yapmaktadırlar. dede sıkıntılı sıkıntılı gelir,
dd: behiyeyi gördünüz mü?
av:?!... *
babannenin belli ki munzurluğu üstündedir,
ba: yok bey, behiye gezmeye gitmiş, döner birazdan.
dd: haaa. o da çok geziyor. bi evde durmuyor.
av: yaa, kızmıyorsun demekki yeterince, bak, sokak sokak geziyor.
dd: hakkaten. gelince bi kızayım.
av: cidden dede, hanım kısmısı öyle çok gezer mi?!
dd: haklısın. sen velinin torunusun di mi?
av: hayır dede. ben senin torununum.
dd: sen kimsin?
av: oğlunun kızı, av.yim ben.
dd: hoşgeldin kızım.
av: * hoşbulduk dede.
ba: ali bey ben kimim?
dd: ne bileyim ben!
ba: ben behiyeyim, behiye, senin hanım.
dd: * ben gidip biraz yatayım bari...
ba: sen yat uyu en iyisi, yemekte kaldırırız seni...
