eskiden okul bahçesinde, ya da mahalledeki uyduruk basket sahasında hiç tanımadığım tiplerle tek pota maç yapardım. kendi çapımda fena da oynamazdım ama arada bir tür öyle tipler denk gelirdi ki; adam top süremiyor, pas veremiyor ama attığı her şut giriyor. benim crossoverlarım, içeriye penetrelerim, asistlerim tamamen çaresiz kalıyordu. adamlar bok gibi oynamalarına rağmen artık balına mı, beceri mi bilemem art arda üçlük sokarak ağzıma sıçıyorlardı.
şimdi curry'nin oyununa bakınca bir yandan aldığı topu direkt potaya sallayan o ballı kazmalar aklıma geliyor, diğer yandan adamın driplingi, oyun görüşü falan da en üst düzeyde. yani kısacası durdurulamaz bir güç.
