epik anlatimi ile ve kullandiği epik ögeler ile seyirciye istediğini vermeyen ve afyon yutmus trala trala trala diyerek cikmasina izin vermeyen coen kardesler filmidir.
hem müziksiz ve hem diyaloglarin az olmasindan kelli her cümlesinin dikkatle üzerinede gecilmesi gereken ve karakterlerin sunumun ayrintida kalmiş olan dolayli anlatimlar ile sunumunu yapan ve bunlardan en azindan biri pas gecilirse yahut birak dağinik kalsin denirse eğer anlasilmayacak filmdir.
javier bardem iyi oynamiştir falan filan, ama basrol değildir. filmde benim görüsümce -ki eminim bu olguda- Ed Tom Bell karakteri filmin ne anlatmak istediğine isaret eder. iş bu suretle filmin adi bir sonuctur.
sunu da pas gecmemek gerek tabiki. mekan, tarihler ile değerlendirmek gerek.
izlerken nedense bir zamanlar batida filminin harmonica ile Frank'ın düello sahnesinde evel konustuklari aklıma gelmiştir. bilmem belki cohen kardesler o diyalogun acilimini yapmiştir. yahut bir tesadüftür bilemiycem.
vel hasil-i kelam cillop gibi filmdir, hollywood fabrikasyon işlerinden daha iyidir. bol bol efekte bulanmiş bir bok anlatmayan ama iyi olarak nitelenen filmlere nazaran öpünüz basiniza koyunuz.
--spoiler--
bazen birinin senden aldiğı seyi geri almak için daha fazla sey verirsin
--spoiler--
