dağ gibi adamdı hakikaten. toprağı da sağlamdı hani, yozgat! yüce atatürk'ün "Ünlü süvarilerin, harp meydanlarında kahramanca dövüşen Türk yiğitlerinin harman olduğu diyar Bozok yaylasının çocukları" diyerek övdüklerinden biriydi o da. kendi doğru bildiği yol ne ise o istikamette ilerledi. tıpkı ülkeye komünizmin faydalı olacağına inanıp o yolda ilerleyen biri gibi, tıpkı en hayırlısı şeriattır diyen biri gibiydi. onlar kendi davaları için ne yaptılar ise mehmet gül de onu yaptı. inandı ve ilerledi.
ölünün arkasından konuşulmaz diye bir laf vardır. hâlbuki konuşulur ama ifrata kaçmadan, adab-ı muaşeret içinde konuşulur.
işte bu kadar edepsizlik içinde mehmet gül'ü sevenler ile arkasından konuşanların arasındaki fark budur; onu sevenler "bu vatana her ne hizmeti dokunan varsa allah günahlarını affetsin" derken, diğerleri kin kusarlar.
arkasından kusanlardan acaba kaç tanesinin de rahmetli hayattayken o'nun endamı ve davudi sesinin karşısına geçip bunları söyleyebileceği muallak.
nur içinde yat. allah senin ve vatana hizmeti dokunan herkesin günahlarını affetsin.
