aslında insanların bu filme nasıl gittiğini, güldüğünü anlayamıyordum düne kadar. hatta beş gün önce on arkadaşım birlikte bu filme gitmiş ve ben gelmediğim için bayağa zılgıt çekmişlerdi. dün ise amcaoğlunun evine gittiğimde filmin korsanını izlemekte olduğunu gördüm. o film boyunca güldü, kendinden geçti. beni ise afakanlar bastı. bir insan nasıl o osurukla şişe devirme esprisine gülebilirdi. kafamda bir çok soru vardı ve hepsi film bitince cevap buldu. filmin sonunda amcaoğluyla aşağı indik. önce yengemin eline tutuşturduğu çöpü yolun ortasına attı. yol boyunca yerlere balgam attı, bir kaç hatunu da sözlü taciz etti. ilahi ışık yol bitip, kahveye adım attığımızda parıldadı. tüm sorular cevap buldu. aslında amcaoğlu küçük bir recep ivedik'ti. recep ivedik'in yaptığı abartılı hareketler, amcaoğlunun hareketlerini legalleştiriyordu. böylece kendini daha kültürlü hissediyordu. işte ülkemizin son yıllarda yaşadığı değişim bu. standart şehirli, kültürlüden, recep ivedik'e kaydı. bence istanbul varoşlarında yaşıyorsanız bu filme gitmeyin. buralarda yeterince recep ivedik var.
