nazım hikmet'in bir şiiridir. cem karaca'nın bestesi ise dinlemeye değer. şunu da eklemek gerekir ki; bu şiiri nazım'ın kendi sesinden dinlemiştim bir keresinde. hayattan soğumuştum. şiirin hüznünden değil tabi, nazım hikmet abinin kötü bir sesi var, iğrenç ötesi.