138.
-
oku, sonra hemen yine eksile*.
benimdir.
ne karakterini, ne de sesini.
sevmiyorum arkadaş ne var?
bir de kabul edemez çevrem solcuları. ''-hiç mi?'', ''-azıcık da mı?'' lan sinirden gülüyorum.
neymiş ''bir ülkücünün gizli sevdasıymış'', ulan kastığınız romantizm goygoyuna uçayım.
prim için meftayı kullanan kullanana, sevmem ama yazıktır.
popstar'da elenmekten yırtmak isteyen buna abanır,
çözüm sürecinde ''yaşasaydı da görseydi rahmetli'' denir, yaşasaydı gömseydik diyeceğinden emin oldukların.
anadolunun türkülerini dinlerken illa ki bir hırt çıkar protest müzik ile farkını bilmeden türkü diye bunu istetir,
gel gelelim neden karakterini sevmediğime:
zamanında limewire'da bunun bir albümünü araya kanyamış halde indirmiştim.
sırayla müzik çalarken bir baktım açılışta ''çiyayamaveyş indibem tiyeyebem'' diye bir laflar. anladım bunun kasedi.
en sonunda da şöyle bitiyor: ''selam ederim halkıma, baş eğip, el bağlamasın.''
halkım dediği türkiye halkı olsa amenna. lakin değil işte. açılıştan öyle.
kimlik siyasetini sevmem, dolayısıyla ahmet kayayı sevmem.
yeşil kapşonlu giymiyoruz ya, olmayan iphone'umuz sovyet marşı çalmıyor ya, şimdi eksilenmeyi hak ettim di mi, bu da öyle.
