burada freud un mahrumiyet teorisini kendi bulmus da bi kac modifiye soz ekleyerek biseyler karalamaya calismis echelu cuhelalara hitaben,
insan hicbir zaman acziyetini yitirmez hep biseylere muhtactir, ancak muhtac olmasi ile de tanri gibi koca bi kavrami buna indirgeyemezsiniz, ona inanmanin cok farkli nedenleri olabilir, herseyden ote insanin ben kendime yeterim ben odev bilinciyle bilmem ideal beni gerceklestirme amaciyla iyi bi insan.olabilirim, tepede beni gozetleyen birine.ihtiyacim.yok demesin yemezler.
ufacik bi cikarinizla yapacaginiz iyilik catismaya gorsun derhal o iyiligi askiya alir hatta cope atar gided kendi cikariniza gore hareket edersiniz, tabi sizi tepeden goren gozeten bi kontrol mekanizmasi da yok, yalnizca yaninizda bi vicdaniniz var turlu taklalarla.onu da kandirir teskin edersiniz ne yapar eder cikariniz icin herseyden vazgecersiniz.
sebebi acik, halbuki bi kontrol mekanizmasina inanmis olsaniz, cikariniz pahasina dahi o iyiligi yapma potansiyeliniz azminiz cok daha fazla olacaktir.
mutlak olarak buna indirgeyemeseniz bile o mekanizmanin insanin bencil yonunu kirdigini ve sencil yonunu guclendirdigini.inkar edemezsiniz.
