Birey Alt edemeyip üstesinden gelemediği ya da aklının açıklamayı reddettiği durumlarda, delirmemek için kendisinden daha önemli, güçlü bir varlığa ihtiyaç duyar ve bu varlığına ihtiyaç duyduğu olguya yücelik addeder.
mantığına yatmayan, çözümünün kendince mümkün gözükmediği olayları sorgularken aklını yitirmemek için olayları sorgulamaktan vazgeçip öylece aklının bir kenarına kaldırarak bir sebep-sonuç ilişkisi benimser. Bu bireyin de işine gelir.
Herşeyin sebebini sonucunu kendisinden daha kompleks bir olguyla ilişkilendirir ve sorgulamak yerine aklının geri kalan büyük kısmıyla bu olguya ev sahipliği eder. Çünkü işine geliyordur.
Kendini güçsüz gördüğü için mutlaka kendinden daha güçlü bir "şey" vardır. Açıklayamadığı tüm şeyler bu kompleks olgunun işidir. Benliğini aşan tüm şeyleri o' na havale eder.
