Tam 44 gün oldu. Güçlü durmaya çalıştım. Hala da çalışıyorum.
Şu an evde herkes uyuyor. Yalnızlıktan bunalmış halde mutfağa doğru giderken salonun önünde duraksadım. Bir an içeride uzanmış, televizyon izlerkenki halin geldi aklıma. Dedim ki gitsem yanına birlikte otursak.
Açtım kapıyı, sen yoktun.
44 gündür olduğu gibi.
Ölümden de korkmuyorum artık.
Orada da yabancı yok nasılsa, sana kavuşurum.
