işte o yıllarda sadece sevgili ile iletişim kurulurdu. mesajı teyzemin kızı deniz'e atmaya kıyamazdık.
türkçe karakter mesaj atılmazdı. evlerimiz, 250 adımdan sonra biribirine ulaşıyordu.
akşam 3 kere çaldırırsa aşağı iner, apartmanın önünde buluşurduk. başbaşa değil tabii apartmandan birkaç arkadaş, elimizde kola ile çekirdek.
masumduk. şimdi mesajlaşsak bedava ama ne çare evlendi o şimdi. apartmandan bir arkadaşla. hani böyle kazık uzun yıllar sonra atılınca pek etkilemiyor, taşınalı yıllar oldu oradan..
