çocukken sahip olduğum düşüncenin bir alt versiyonu. evet öyle.
eskiden allah yok mu acaba? lan varsa niye görünmüyor? diye sorular sorardım kendime ve cevabını kendi içimde arardım. engin düşüncelerim sonucunda şu kanıya varmıştım: bu dünya yalnızca benim hayal ürünüm ve ben dünyayı sanal bir joystickle bilinçsiz olarak yönlendiriyorum*. düşüncelerimin türevini aldığım zaman sonuç hep karanlıktı. o karanlık içerisinde beliren tek tük simalar vardı. kimdi bunlar? benim oyunuma ortak olmak isteyen başkaları mıydı?... çocuk aklı işte
