" Tutkulu dudakları sorgularken maskeli gözlerim Ürperirim! Korkarım ki, bu gecenin sonunda sabah yok! Razıyım aslında çiçek satan bir kadına anlatmaya Kokarcalara bulanmış aşkımın son saatlerindeki jönü! Ama,büyültülüp duvara asılmış bir fotografın karşısında Ne gerçek bir aşığım artık ne de sıradan bir süngü!
Şaşırmıştım ihaneti böyle rahat karşılarken Onca hatıranın ve fimin peşisıra! Raylar üstünde yürürken, evet, ben de bir trenim Ayrılmış çiftleri birbirinden daha da uzaklaştıran Yolları çingene pembesi köylere düşmese de çocuklar!"
