belki de "kişi kendinden bilir işi" prensibinin bir tezahürüdür.ayrıntı isteyenler için naçizane bir örnek aşağıdadır.
birinci batarya okulun malzeme deposundaki küre şeklindeki dünya haritasını düşürüp kırmıştır.fakat iki parçaya ayrılan kürenin parçalarını aceleyle eski bir dolabın içine sıkıştırıp serinkanlılıkla elinde hokkası güzel yazı dersine girer.dersin ortalarında dışarıdan gelen gürültüye koşan öğretmenin ardından içinde birinci bataryanın da olduğu bir grup öğrenci merakla dışarı bakar.okulun sertliği ile nam yapmış müdürü bir öğrenciyi fena benzetmiş gibidir.
-nooldu hocam ne yaptı bu öğrenci?
-gözümün önünde tuvalet kapısını kırdı hocanım.bitürlü öğretemedik okul malını hor kullanmamayı!
birinci batarya bu olayı görür görmez sınıf öğretmeniyle diyaloğa girebilen 2-3 kişiden biri olarak hararetle öğretmenine müdürün yaptığının ne kadar yanlış birşey olduğunu anlatmaya koyulur.öğretmeni birinci bataryanın neden bu kadar telaşla öğrenciyi savunduğunu ve betinin benzinin attığını hiç anlayamaz.
sözkonusu kürenin parçaları yaklaşık 3 hafta sonra dolabın içinde bulunur.bu konuda artık kafatı sıyırmak üzere olan müdür malzeme alışveriş listesinden kürenin en son 3 hafta önce odaya geri getirildiği ve bir daha bulunmadığını,o gün de nöbetçinin birinci batarya olduğunu tespit ettirir.iyi bir öğrenci olan birinci batarya aynı muameleyi görmez ve sıkı bir azarla olay kapanır.ama başkaları birinci batarya kadar şanslı olmayabilir de! di mi ahmetçiğim
