benim hayalimdeki sözlüğümde tüm somutluklardan sıyrılmış bir sonsuzluktur deniz. baktığımda suyun yerinde beni içine çeken bir sonsuzluk görürüm. gündüzleri daha çok severim denizi. çünkü masmavi gökyüzüyle sevişirler.
geçerdim her sabah üsküdar'ın önünden
görürdüm denizi içim giderdi
her sabah böyle rutindi fakat
önemli olan bu değildi
başka bir şeyler olmalıydı
neydi acaba?
fazla düşünmeden buldum galiba!
denizin mavisiydi bu
aslında denizin mavisi bile değildi
sadece gökyüzünü yansıtan bir ayna
olsun derdim kendi kendime
ne olmuş yani!
denizle paylaşıyordu gökyüzü mavisini belki...
