dün gece o kadar uzun zamandan sonra ilk kez canlı olarak dinledim.. vokalde sorun yok, şarkılarda sürekli ritm kaçırıyorlar, davul iyi ama gitarlar pert...
kafalar trilyon, adamların ayakta durmaya hali yok; iki kelimeyi bir araya toparlayamıyorlar. konuşurken tırtlar ama çalarken, söylerken eski tadı hafif de olsa buluyorsunuz...
seksen sonları, doksan başları krampı ile 2016 krampı arasında dünyalar kadar fark var... ölmeden önce son kez dinlenebilecek performanslar arasında... ancak ikinci kez katlanamayabilirsiniz...
(bkz:
eto bitmiş)
