parti kapatma meselesi ampirik tanimiyla kabul edilen demokrasilerde istisnai durumlardan biridir. zaten bu ampirik tanimiyla demokrasi dedigimiz kavram bir yonuyle sistemin demokrasi olmasi icin gereken asgari sartlari tasimasi demektir. dolayisiyla bunun daha asagisi bizim 1876 kanun-i esasi'nin kabulu ile geldigimiz noktadir. iste bu ampirik demokrasilerin en onemli vasiflari, "siyasi makamlar secimle isbasina gelmelidir, secimlere birden fazla siyasi parti katilabilmelidir, secimler duzenli araliklarla yapilmali; serbest, adil ve genel oy ilkesi uygulanmalidir, muhalefetlerin iktidar olma sansi olmali ve son olarak ta kamu haklari guvence altina alinmalidir" seklindedir. buradan hareketle bakildiginda demokrasiyi demokrasi yapan en onemli etmen partiler ve secimler.
burada secimlerin sonuclari uzerine sistem bir sey soyleyemeyeceginden, asil denetim partiler uzerine yogunlasir ve kurulmasindan tuzugune kadar herseyinde sisteme uygunluk sarti aranir. diyelim ki bu sartlar uygun ama daha sonra bu "odak olma" mevzusu gundeme geldi. tipki bugun ak parti'nin ve daha once baska partilerin suclandigi hatta kapatildigi mesele. iste bu istisnai durumda en kolay yoldur parti kapatmak. sayet kirilgan bir yapisi varsa demokrasinin hemen kapatma yoluna gider. yani bunye meselesi bir yerde. fakat ulkemizde maalesef su ana kadar bu yontem hicbir ise ayramadi ve demokrasimiz bu utanci defalarca yasayip demokrasi meydaninda hep asagilarda kaldi.
oysa burada hastalik belli. su ana kadar kapatilan partilerin kapatma gerekcelerinde belirtilen odak olma mevzusunda iki tane akim var. siyasi islam ve etnik milliyetcilik. bu sebplerle kapatilan bir suru parti var ama sorun hala devam ediyor, baska yerlerden patlak veriyor. yani bu bas agrisini dindirmek icin bir kutu agri kesici hap alip mideyi delmek gibi bir sey. demek ki cozum bu degil. cozum olayin sosyolojik boyutunun iyi gormek ve duzeltme yoluna gitmek. dolayisiyla bu ayibi bu kadar emekle kurulan demokrasiye yasatmamak...
