uludağ sözlükteki tahammülsüzlüğün ve faşistliğin ne boyutlarda olduğunu göstermesi açısından önemli bir gözlemdir.
ulan şuraya kendinle ilgili bişi yazarsın ego faşistliği yapar hakaretler yağdırırlar,
dinle alakalı bir güzel şey yazarsın hemen entelektüel kişiliğe bürünüp modern ilerici aydın görünerek seni cahil yobaz dinci ilan ederler,
evrimle alakalı bir kaç fikir beyan edersiz allahsız yaparlar.
neden insanlara karşı bu kadar acımasızca saldırıyorsunuz? kendi acınası durumunuzu başkalarına saldırararak mı görmezden geliyorsunuz nedir.
insanların yazdıkları iki kelama dahi tahammülünüz kalmamış, kendinize saygınız kalmamış.
sevmeyi gülümsemeyi hayatı unutmuş olsanız da şu kareyle belki hatırlarsınız, sevseniz bence çok güzel:
