"ben öksüz, ben yetim" diyen küçük emrah'lara feda edilmesi gereken paraların sahibi.
80 sonrası cezaevinde, beş, on ülkücü, paralarını birleştirip öldürülen arkadaşları için bir ceset torbası alamıyordu. ama onun isviçre bankası'nda paraları ganiydi. (!) tabii, o paraları uzun süre kullanması yasaklanmıştı. ama dikkat! azerbaycan'da, çeçenistan'da yerel direniş için gereken para, "amerika'ya ödenen vergilere" gitmemeliydi.
her şeyden önce, kendi çocukları vardı. kendi çocuklarını okula gönderirken başlarına bir iş gelmesinden korkan bir baba. sırf rusya ile amerika'nın piyonları birbirine girerken, "türk'üm" diye bağırdığı için kendisine duyulan nefret, kendi çocuklarına zarar getirebilirdi çünkü. işine gelince "60 ihtilali en güzel darbeydi" diyenlerin işine gelmez bunlar.
bugün "ben darbesiz de yaparım bunları" diyen bir "şapkalı baba"nın, "işini bilen" bir "turkish kovboy"un, "netekim" diye diye başımıza eden, "bir sağdan bir soldan" kıvıran bir "sayın" generalin yaptıkları yüzünden kendisi mezarında bile rahat bırakılmıyor.
