Yeni düzenin zengin, Eski düzenin fakir olduğuna katılmadığım için vs'u seçtiğim karşılaştırma.
Eskiden tüketim çılgınlığı yoktu. Üretim ve ithalat da ona göreydi.
Fazla Muz yiyemiyorduk. Çünkü fazla üretim yoktu. ithalat yoktu. Öyle olunca fiyat yüksekti. Ama kokusuna tadına doyum olmazdı o muzların. Domatesi de sadece bahar ve yaz aylarında yiyebilirdik. Ama o yılın ilk domatesi dişlendiğinde, suyunun ağıza yayılması yok mu? Zenginlik o damak tadındaydı işte. Fakirlikse israil tohumundan üretilen suni domatesler yüzünden o eski güzel tadı sonsuza kadar kaybetmek.
Bir buzdolabını 30 yıl kullanılabilir yapmak, üreticinin gururuydu.
Şimdi arge çalışmalarında en önem verilen konu bir ürünün garanti süresi biter bitmez topu dikmesini sağlayacak şekilde üretilmesini sağlamak. Böylece yenisi satılabilsin. insanlar da yenisini alıp hava atma peşinde olduğundan sorun yok. Eskiden kalitemizi satınalma gücümüz değil insanlığımız belirlerdi. Bu yüzden toplumun daha büyük bölümü zengindi.
