Kuru yapraklara benzetirdim kendimi.
Yaşamak için sebebi kalmamış yapraklara,
Sebebi kalsa da ne çare nefesi kalmamış.
Mucizeye döndü yaşamım o gün!
O kuru yaprak canlandı yeşerdi bir anda.
Kış günü açan bir çiçeğin dibinde,
Yeni bir bedende.
Ama ona can veren bu defa aşkıydı,
O dibinde yeşerdiği bembeyaz çiçeğe olan...
