kimi kesimin onuncu yıl marşını yeğlediği doğrudur. Daha marştır, daha ritimlidir, daha basittir, daha coşku okurlar.
Yani kızamıyorum da istiklal marşı hep aceleye geldi, şiir harikulade iken beste tam bir fiyaskodur,
Prozodi hataları ile dolu olup söylenmesi zordur.
Biraz daha beklense, ince eleyip sık dokunsa belki daha iyi besteler gelirdi.
Böyle bazı buglarımız var ne yazık ki;
Korkma sönmez bu şafak
Larda yüzen al sancak
Sönmeden yurdu
Mun üstünde tüten en son ocak
O be
Nim milletimin,
Yıldızıdır parlaaa
Yacak o benim
Dir o benim milletimindir ancaaak...
Bu nedir ya, güzelim şiire bu prozodi hataları reva görülmüştür, kınamayım kınamayım diyordum ama kısmet bugüne imiş.
Tüm kalbimle, kınıyorum.
Ama elbette ki sizin kemalik şirkli gazınıza da istiklar marşını yedirecek değiliz.
