Sabahına kadar bir türlü uyuyamadığım gecenin gününde, etrafa boş gözlerle bakarken ölmüş küçük bir kuşu yiyen yavru bir kedi görmüştüm. Bir anda bastıran bir istekle kedi işini bitirdikten sonra onu sevmiş, benden kaçmadığını farkedince duyduğum sempatiyle onu eve götürmüştüm. Beni mutlu eden 3 ayın sonunda kedim evden kaçmış ve karşı kaldırımda ezilerek ölmüştü. O günden beni her sabah uyandığımda yinelediğim bir cümledir bu.
Alakasıslığın farkındayım, küçük bir kedinin ölümünün bende ne derin bir etki yarattığını anlamak sizin için zor olabilir ama o günden sonra dünya üzerindeki hiçbir şeye değer vermemek gerektiğini öğrendim.
insan ancak acı çekmek istiyorsa birşeylere değer verir ve ben şu dünya üzerinde acı çekme değecek birşeyi daha bulamadım.
insan hiçbir şeye önem vermediği zaman da ne yaşamaya ne de ölmeye anlam kılabiliyor.
