Zaman nasıl akıp gidiyor,
insanlar maskelerini ne çok seviyor,
Yıllarca bir yalanla bir ömür geçiyor da,
Hiç kimse yok bir tek günü sonuna kadar yaşamaya,
Mecbursun yalnızlığa..
Oysa sevgili, bir tek sevgili,
Nasıl değiştirir dünyanın gerçeyini,
içimdeki fırtına ele geçirdi beni,
Bir gün baktım hiç korkmadan aynaya,
Orda yeniden gördüm kendimi,
işte sevgili, bir tek sevgili,
Nasıl değiştirir dünyanın gerçeğini..
Şimdi asla pişman değilim,
Yaşadığım herşeyin bedelini ödedim,
Nasıl olsa bir gün gelir duygular bulur yerini,
Hem cehennem, hemde cennet yeryüzünün mevsimleri,
O kadar şey değişti ki,
Artık kimse masum değil,
Duygular çok eskidi..
O zamanlar biz ne güzel çocuklardık,
Dünyaya aydınlık gözlerle bakardık,
Ve işte ozaman kırdığın bu kalp,
Şimdi kırıyor başka kalpleri,
Aşkta kazanmak dedikleri kaybetmektir bir çok şeyi.. **
