bir insanın bir davranış veya sonucu, o davranış veya sonucun sahibinin kişiliğine atfetme durumu.
en temel görünen içsel atıflar, başkalarının hataları ve kendi başarılarımızdır.
başkalarının hataları, temel atıf hatası olarak da adlandırılabilir aslında. diyelim birşey yaptınız ve babanız bize bağırdı. sonuç olarak durumu gözardı ederek, ya bu babam da çok sinirli adam diye düşünüp çıktınız işin içinden.
bir başarı kazandığınızda, bu başarıyı ne olursa olsun tamamen hakettiğinizi düşünmeniz de bu sonucu içselleştirmenizdir.
babam kızdı çünkü ben kötü birşey yaptım veya başarım aslında yardımcılarıma çok bağlı gibi daha dürüst cümleler kurmak daha zor olup dışsal atıf'a girer.
bir nevi ben 100 aldım ya da hoca 20 vermiş durumu.
