Sabah zilin çalmasıyla uyandım. Kim bu şimdi sabah sabah diye söve söve kapıyı açtım.
Ne göreyim!!
Kapıda elinde kocaman, süslü gül buketi olan bir adam.. sevgilim yok, çiçek beklediğim biri de yok ama bir heyecan yaptım. Adam bir isim söyledi. Tanımıyorum tabii, o sırada karşı komşumuz konuşma seslerimizi duymuş olacak ki kapıyı açıp "ayyy onlar bana galiba" dedi. Çiçekçi de ismi söyledi kadına. Nişanlısıymış herhalde. Aldı çiçekleri, mutlu mutlu kapadı kapısını. Çiçekçi "kusura bakmayın" dedi. Bir şey söylemeden girdim eve...