hayat için alınan ehliyetin torpille alınması sonucudur. çocuklar büyürken düşerler sürekli yoksa ayağa kalkmasını asla öğrenemez.
eğer gerçeklerin duvarına çarpmazsak duvarın varlığından haberdar olamayız hayallerin içnde yaşayıp gideriz.
kalıcı mutluluk zaten yoktur çünkü insan doyumsuzdur ve hep elde ettiği hayallerinin üstüne daha fazlasını ister.*
