güzel bir bukowski kitabıdır. kendisi bir akşam beyoğlunda yürürken tesadüfen elime geçmiştir.ilgimi çeken laflarından biri de şöyledir hatta benim için.
''insanların nasıl bu kadar kolay öfkelendiklerini, sonra da öfkelerini unutup nasıl neşeli olabildiklerini anlayamıyordum sadece...ve nasıl herşeye ilgi duyabildiklerini, bu kadar sıkıcıyken her şey...'' (bkz: charles bukowski)
