bireylerin ve kurumların kendini özgür hissettiği bir yönetim.
nedense bir türlü isteyemiyorlar. eczaneden kondom alır hallerde bizim insanımız.
ihtiyacını bir türlü söyleyemez.
yalan mı amk? eskiden güldüğümüz şeyler hatta tebessüm ettiklerimiz bile yok artık.
ne var photoshop.
ne var tecavüz.
ne var yolsuzluk.
ne var mülteci.
ne var sefalet.
ne var enflasyon.
...
uzar gider bu liste.
yalanlardan nefret etmeyi çoktan geride bırakmış bir ülkenin geleceği ancak yeni yalanlarla şekillenir.
daha kallavi yalanlarla geleceğini güvence altına almak ister her iktidar. bu iktidarın doğasında vardır.
yalnız toplumun en ilkel demokrasilerde bile hafife alınmayacağını tarih er ya da geç gösterir otoriteye.
bu hep böyle süre gelmiştir. evrensel bir kabuldür.
kısacası eczacı eczacıdır, müşteri müşteri, müdür müdür müdürdür v.s. bıncağızlar bir araya gelerek toplumu oluşturur.
sonuç vatandaş-müşteri. fordizmin en kaba tabiriyle vücut bulmuş hali. dışa kapalı insanlara maddi yardım yapmanın manası malesef yoktur. bu tiyatro bir gün son bulacak.
ya ciddi bir uyanış ya da birbirine geçmiş milletlerin keşmekeş harabeliriyle dolu bir ülke. belki bir şekilde bunu da atlatırız.
belki hala üstünde insanların ayrıştırılmadığı bir ülke olur. umut işte.
ama olmazsa da şu andan daha kötü ne olabilir demiyor değilim.
çünkü bildiğin macbeth i oynuyorlar amk.
