57.
-
Gece soğuk, kar serpiyor,
Fırıncı ekmek yapıyor,
Beş küçük çocuk
Bakıyorlar somunlara,
Yazık değil mi bunlara
Donları delik!
Ve fırıncının kolları
Çeviriyor somunları
Harlı fırında.
Somunların çıtırtısı
Fırıncının zevzek sesi
Kulaklarında.
Büzülmüşler o daracık
Ana göğsü gibi sıcak
Delik önünde.
Ekmek, iftar sofrasının
Çörekleri gibi, bakın
Çıkıyor işte.
Delikten yaşam tütüyor
Böcekler ile ötüyor
Kızaran ekmek.
Çarpıyor, nasıl iştahla
Yırtık giysiler altında
Beş çocuk yürek.
Toplanmış kuşluk vaktinde,
Kırağı, çiyler içinde
Yoksul isalar.
Küçük delikte yüzleri,
Ekmeklerde aç gözleri
Ne söylüyorlar?
Büzülmüşler, bu alaca
Tan vaktinde, budalaca
Dualar kime?
Yırtık donları patlıyor
Bağırmaktan. Savruluyor
Gömlekleri kış yelinde.
Arthur RIMBAUD