47.
-
beni bundan böyle
beklese-beklese
hüzün bekler,
çağırsa-çağırsa
hüzün
neden mi?
neden olacak..
o kadar gezilip görüldü ki..
hep ben bir şeyden,
bir yerden
bir kimseden uzaktayım
ve kendimden.
ölüm beklemez beni..
çünkü, ben gene de
bir şeye,
bir yere
ya da bir kimseye giderken de
kendimden uzakta olacağım
işte
bunun adı hüzündür.
özdemir asaf
