bunaldım hemde çok bunaldım ne doğru dürüst tahsil yapabildim ne bir meslek sahibi olabildim samimi olduğum arkadaşım bile yok 16 yaşımdan beri ekmek davası uğruna 3 kuruş paraya it gibi orda burda çalıştım 2 kere intihar ettim zar zor bizimkiler hastaneye yetiştirdi bende isterdim güzel bir okulum olsun bakarken karşısında utançtan terlediğim bir sevdiğim yarim ve askere gidiyorum geldi çattı inşallah şehit olurum zor geliyor bu hayat bunaldım her şeyden yaşam kaygısından işsizlik korkusundan bir lokma ekmeğe muhtaç kalmaktan.
