aklıyla bulamadığı başarıyı, öğretmenin küçük çocuğunu severek, tatlı sözler söyleyerek bir yalaklanma durumuyla tüm başarısız notlarını sanki o çocuk sayesinde kurtarabileceğini düşünen aklı yeni yetme öğrencidir. zaman zaman koz olarak kullanılan bu çocuk, derse getirilir ve bu öğrencilerimiz erkekse hemen abilik iç güdüsüyle sanki senelerdir tanıyormuş gibi yanına çağırır, sınıftan birisiyle uğraşmaya yönlendirilir eğer kızsa bu öğrencimiz hemen annelik iç güdüsü sarar bir yakınlık gösterir bir yakınlık gösterir, sanki hafta sonları evine giden bakıcısı, bu durum hocanında işine gelir çocuğunu belli bir süre oyalamış olur, öğrenciyede not falan vermez hani ilkokul da olsa belki davranış notlarını hepten beş ( hala beşlik sistem olsa gerek) verir diye düşünüyorum. öğretmen öğrenci ilişkisi nezaman biter öğrenci derki '' öküz öldü ortaklık bitti ya da köprüyü geçtim hoca''
çocukları antipati beslememe rağmen bu öğretmenlerin çocuklarını derse getirip zorunlu abi, abla görevi üstlendirilmesinden dolayı niyeyse öğretmenin küçük çocuklarına bir türlü ısınamadım. lise 2 de fizik öğretmenimiz, anaokulu çağlarındaki çocuğunu derse getirdi, benim çok konuşmam üzerine koş şuraya otur dedi, içinmden '' ulan kazık kadar adam susturamıyorsun, el kadar çocuk ne yapsın dedim'' ama zoraki bir tebessümle gel bakalım!! dedim. hocamızın lakabı ''tokmak'' dı. çocuk yanıma gelince '' çekiç'' naber dedim ve ayakları kıçını dövmece yanımdan uzaklaştı, iç çektim ve bir arka sıra öğrencisi olarak dedikodularıma devam ettim.
