kudemanın nücumuna dair ıstılahatından bulunan nüh âba, Aba-i ulviye, ümmehat-ı süfliye tâbirleri kabilinde bir tâbirdir. Farisî kaidesiyle izafi terkiptir. Lûgat mânası "felek babaları"dır.
Sabit ve seyyar yıldızların bu âleme alâkaları ve Hâdisata tesirleri zannı kudemaca bir kanaat teşkil etmiş ve eski tıp kitaplarında da birçok hastalıkların ecram tesiriyle zuhur ettiğine dair uzun uzadıya bahisler yazılmıştır.
naima ve raşit gibi tarihlerde bile nücum ilmine ve müneccimlerin keşiflerine dair ciddi lisanla yazılmış birçok bahis vardır.
eski divanlarda nücuma mütaallik birçok nükteler, mazmunlar görülür. ezcümle meali "yıldızların mahiyetini birçok müneccim anlayamadı. Yarabbi! Acaba günleri doğuran anadan hangi talih ile doğmuşum?" olan saib-i tebrizî nin şu,
"kevkeb-i baht-ı mera hiç müneccim neşinahat
yarab! ez maderi kiyti beçi talı' zadem" beyti o kabîldendir.
"Şeb-i yeldayı müneccimle muvakkit ne bilir
müptelâyı gama sor kim geceler kaç saat" (nef'i)
