hiç sevmediğin halde günde en az yarım litre süt içmek, brokoli ve ton balığı yemekle başlar anne olmak. daha varlığını hisseder hissetmez bütün mide bulantılarını, gece uykusuzluklarını önemsememek, tiryaki olduğun halde sigara içmemek, henüz çok da anlayamadığın bir şekilde kendini bir tarafa bırakıp, onun odası, onun beresi, en güzeli, en iyisi..en..en..onun..onun diye hayal etmekle başlar.
doğduğu gün, o ilk karşılaşma anında, dünyanın en güzel bakışıyla karşılaşıp, kendini de yeniden doğmuş gibi hissetmek ve ona akmaktır anne olmak.
sonra her yağmurun elleri şarkısını dinlediğinde o minicik elleri hatırlamak..
dünyadaki en önemli şeyin onun gazının çıkması sanmak, ufacık bir öksürüğünde kendi suçlamaktır anne olmak. sonra onca kalabalık içinde sadece sizin kucağınıza geldiği, sizi istediği ve size ne kadar ihtiyacı olduğunu hissettiğiniz anda kollarınızı sonsuza kadar ona açmak ve doğayı daha iyi anlamak`tır anne olmak.
ilk adımları, ilk kelimeleri,okulda ilk günleri, ilk karnesi, ilk kız arkadaşı, ilk maçı, ilk turnuvası derken, içinizdeki çocuğu geri kazanmanızı sağladığı ve bu tarifsiz duyguyu yaşattığı için tanrıya sonsuz teşekkür etmektir anne olmak...
