Süslümanların en kendini gösterenleri medyada olanlardır. Herhangi bir televizyonda veya radyo istasyonunda aniden karşınıza görüntü veya sesleriyle çıkıp "Allah, kitap" edebiyatı yaparlar. Edebiyatı diyorum haşa, bunların anlatımı sadece günü kurtarmaya çalışmaktan ibaret olduğundan öyle diyorum. Anlattıklarıyla hayat tarzları birbirinin zıttıdır. Yıllarca ulusal, dini bir radyoda çalıştım. Hanımefendi radyoda dinleyicisine alçakgönüllülükten, tevazudan, merhametten bahsedip programı bitince dışarıya çıktığında nerede kaldı benim yemeğim, çok yavaşsınız böyle olacaksa yapmayalım bu programı diye bas bas bağırırdı. Kendisinden nitelik ve nicelik olarak 10 kat donanımlı insanları hor görmesi tip tip bakması cabası. Kocası bambaşka bir alem tabi. O da işin başında olduğundan birçok insan geçimimiz bozulmasın diye bunları çekmek zorunda kalırdı. Şükür ki azalarak bittiler ve hala da gün geçtikçe erimeye devam ediyorlar. Önce işten çıkma vasıtasıyla ellerindeki personel sayısı azaldı, sonrada radyolarının maddi durumu bozulunca vericilerini toplamaya başladılar sağdan soldan...
Allah bunların şerrinden korusun, bunlardaki kibir nirvanası insanın gururunu çok zedeliyor gerçekten...
